Volgens De Tijd zijn 10% van alle verkochte fietsen in België momenteel al elektrisch aangedreven, bij de wagens zou het over amper 0,1% gaan. Leuven, dat tegen 2030 een klimaatneutrale stad wil worden, liet op 8 augustus 2012 alvast vier groene oplaadpunten activeren door distributienetbeheerder Eandis en EVA (Elektrische Voertuigen in Actie). Maar wat betekenen die palen ruim twee maanden later voor de doorsnee Leuvenaar?
Nooit opgevallen
Meer dan de helft van de aangesproken voorbijgangers in de Tiensestraat, waar tegenwoordig zes fietsen en twee wagens tegelijkertijd opgeladen kunnen worden, kijkt verbaasd op van die vraag. Etienne VL., drieënvijftig jaar en een rasechte Leuvenaar, schudt zijn hoofd. “Het is goed dat u me aanspreekt, anders zou ik niet eens geweten hebben dat hier zulke palen stonden”, antwoordt hij. “Ik woon nochtans vlakbij maar ze zijn me eigenlijk nog nooit opgevallen. Ik zou niet weten wat ze hier staan te doen en het wordt ook nergens duidelijk aangegeven.”
Wanneer hij verneemt dat de palen groene stroom leveren voor elektrische voertuigen, lacht Etienne hartelijk. “Dat weten we dan ook alweer. Maar ik vind het wel jammer dat ik er nog nooit eerder iets over gehoord heb. Ik vrees dat men niet genoeg reclame heeft gemaakt voor dit project.” Ook zeven andere stadsgenoten twijfelen: “Ik heb me al verschillende keren afgevraagd waarvoor die palen precies dienen”, bekent iemand. “Kan je hier geen elektrische fietsen huren?”, gokt een ander.
Toekomstgerichte investering…
De passanten die wel op de hoogte zijn van het initiatief, lijken zich nagenoeg allemaal aan te sluiten bij het standpunt van de schepen van Duurzame Ontwikkeling en projectbezieler Mohamed Ridouani (SP.A). Ook zij menen immers dat investeren in elektrische voertuigen op termijn onvermijdelijk zal worden. “Dit is een goede zaak, want in de toekomst zullen er zeker en vast veel mensen zijn die dat gebruiken. Anders kan dat hier niet blijven draaien, hoor!”, gebaart de gepensioneerde Hugo V. overtuigd. Samen met hem trekken nog zes anderen de toekomstkaart. Studente Esther S., die wekelijks in het aangrenzende café Lapaz tapt, is een van hen, maar zij nuanceert wel onmiddellijk: “We hebben in de zomer van dichtbij meegemaakt hoe alles geïnstalleerd werd en iedereen is toen gaan kijken, maar voor de rest heb ik daar eigenlijk nog nooit iemand gezien. Dus als de stad wil dat dit een succesverhaal wordt, zal ze toch een betere sensibiliseringscampagne moeten uitdenken.”
… of pure geldverspilling?
De enige non-believer van de dag is tegelijk ook de trotse eigenaar van een elektrische fiets. “Dit project is pure geldverspilling”, vindt Marc C. uit Oud-Heverlee. “Tegenwoordig kan elke fiets zonder problemen afstanden tussen de zestig en de honderd kilometer overbruggen. Je zou echt al van ver moeten komen om de batterij helemaal leeg te rijden. Zelf ‘tank’ ik gewoon thuis en vertrek ik altijd met een volle batterij; dat geeft nooit problemen.” En hij besluit: “De stad had het geld beter in iets anders geïnvesteerd. Ik heb het gevoel dat deze plek de afgelopen twee maanden alleen maar als stalplaats voor normale fietsen werd gebruikt. Leuven is er gewoon nog niet klaar voor.”
Buiten Beeld 